Act 25 | ABGk | STEP | Φήστος ουν επιβάς τη επαρχία μετά τρείς ημέρας ανέβη εις Ιεροσόλυμα από Καισαρείας

Acts 25

CHAPTER 25 Paul Appears before Festus

1 Φήστος ουν επιβάς τη επαρχία μετά τρείς ημέρας ανέβη εις Ιεροσόλυμα από Καισαρείας 2 ενεφάνισαν δε αυτώ ο αρχιερεύς και οι πρώτοι των Ιουδαίων κατά του Παύλου και παρεκάλουν αυτόν 3 αιτούμενοι χάριν κατ΄ αυτού όπως μεταπέμψηται αυτόν εις Ιερουσαλήμ ένεδραν ποιούντες ανελείν αυτόν κατά την οδόν 4 ο μεν ουν Φήστος απεκρίθη τηρείσθαι τον Παύλον εν Καισαρεία εαυτόν δε μέλλειν εν τάχει εκπορεύεσθαι 5 οι ουν δυνατοί εν υμίν φησί συγκαταβάντες ει τι εστιν άτοπον εν τω ανδρί τούτω κατηγορείτωσαν αυτού 6 διατρίψας δε εν αυτοίς ημέρας πλείους η δέκα καταβάς εις Καισάρειαν τη επαύριον καθίσας επί του βήματος εκέλευσε τον Παύλον αχθήναι 7 παραγενομένου δε αυτού περιέστησαν οι από Ιεροσολύμων καταβεβηκότες Ιουδαίοι πολλά και βαρέα αιτιώματα φέροντες κατά του Παύλου α ουκ ίσχυον αποδείξαι 8 απολογουμένου αυτού ότι ούτε εις τον νόμον των Ιουδαίων ούτε εις το ιερόν ούτε εις Καίσαρά τι ήμαρτον 9 ο Φήστος δε τοις Ιουδαίοις θέλων χάριν καταθέσθαι αποκριθείς τω Παύλω είπε θέλεις εις Ιεροσόλυμα αναβάς εκεί περί τούτων κρίνεσθαι επ΄ εμού 10 είπε δε ο Παύλος επί του βήματος Καίσαρος εστώς ειμι ου με δει κρίνεσθαι Ιουδαίους ουδέν ηδίκησα ως και συ κάλλιον επιγινώσκεις 11 ει μεν γαρ αδικώ και άξιον θανάτου πέπραχά τι ου παραιτούμαι το αποθανείν ει δε ουδέν εστιν ων ούτοι κατηγορούσι μου ουδείς με δύναται αυτοίς χαρίσασθαι Καίσαρα επικαλούμαι 12 τότε ο Φήστος συλλαλήσας μετά του συμβουλίου απεκρίθη Καίσαρα επικέκλησαι επί Καίσαρα πορεύση

Bernice and Agrippa

13 ημερών δε διαγενομένων τινών Αγρίππας ο βασιλεύς και Βερνίκη κατήντησαν εις Καισάρειαν ασπασόμενοι τον Φήστον 14 ως δε πλείους ημέρας διέτριβον εκεί ο Φήστος τω βασιλεί ανέθετο τα κατά τον Παύλον λέγων ανήρ τις εστι καταλελειμμένος υπό Φήλικος δέσμιος 15 περί ου γενομένου μου εις Ιεροσόλυμα ενεφάνισαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι των Ιουδαίων αιτούμενοι κατ΄ αυτού δίκην 16 προς ους απεκρίθην ότι ουκ έστιν έθος Ρωμαίοις χαρίζεσθαί τινα άνθρωπον εις απώλειαν πριν η ο κατηγορούμενος κατά πρόσωπον έχοι τους κατηγόρους τόπον τε απολογίας λάβοι περί του εγκλήματος 17 συνελθόντων ούν αυτών ενθάδε αναβολήν μηδεμίαν ποιησάμενος τη εξής καθίσας επί του βήματος εκέλευσα αχθήναι τον άνδρα 18 περί ου σταθέντες οι κατήγοροι ουδεμίαν αιτίαν επέφερον ον υπενόουν εγώ 19 ζητήματα δε τινα περί της ιδίας δεισιδαιμονίας είχον προς αυτόν και περί τινος Ιησού τεθνηκότος ον έφασκεν ο Παύλος ζην 20 απορούμενος δε εγώ την περί τούτου ζήτησιν έλεγον ει βούλοιτο πορεύεσθαι εις Ιερουσαλήμ κακεί κρίνεσθαι περί τούτων 21 του δε Παύλου επικαλεσαμένου τηρηθήναι αυτόν εις την του Σεβαστού διάγνωσιν εκέλευσα τηρείσθαι αυτόν έως ου πέμψω αυτόν προς Καίσαρα 22 Αγρίππας δε προς τον Φήστον έφη εβουλόμην και αυτός του ανθρώπου ακούσαι ο δε αύριον φησίν ακούση αυτού 23 τη ουν επαύριον ελθόντος του Αγρίππα και της Βερνίκης μετά πολλής φαντασίας και εισελθόντων εις το ακροατήριον συν τε τοις χιλιάρχοις και ανδράσι τοις κατ΄ εξοχήν ούσι της πόλεως και κελεύσαντος του Φήστου ήχθη ο Παύλος 24 και φησιν ο Φήστος Αγρίππα βασιλεύ και πάντες οι συμπαρόντες ημίν άνδρες θεωρείτε τούτον περί ου παν το πλήθος των Ιουδαίων ενέτυχόν μοι εν τε Ιεροσολύμοις και ενθάδε επιβοώντες μη δειν ζην αυτόν μηκέτι 25 εγώ δε καταλαβόμενος μηδέν άξιον θανάτου αυτόν πεπραχέναι και αυτού δε τούτου επικαλεσαμένου τον Σεβαστόν έκρινα πέμπειν αυτόν 26 περί ου ασφαλές τι γράψαι τω κυρίω ουκ έχω διό προήγαγον αυτόν εφ΄ υμών και μάλιστα επί σου βασιλεύ Αγρίππα όπως της ανακρίσεως γενομένης σχω τι γράψαι 27 άλογον γαρ μοι δοκεί πέμποντα δέσμιον μη και τας κατ΄ αυτού αιτίας σημάναι